Met veel liefde en passie aandacht voor het vee en de omgeving - Familie Eggink
We zijn op bezoek op boerderij Groot Veldkamp van de familie Eggink (Teun en Marja, zoon Gert-Jan en zijn vriendin Juul) aan de Broekdijk in het Larense achterland.
Bij het oprijden van het erf worden we vrolijk begroet door de hond en Marja Eggink, die de straat voor het huis netjes aanveegt. We gaan naar binnen, nemen plaats aan de keukentafel en direct barst het gesprek los over wie deze familie is en wat het boerenleven zo mooi maakt.
Teun Eggink (65), geboren aan de Veldkampsweg in Laren, is in 1975 met zijn ouders op deze plek aan de Broekdijk komen wonen en hier hebben ze hun melkveehouderij voortgezet. Marja, ook een Larense, kwam in 1981 naar het Larense Broek. Teun vertelt: “We komen allebei uit een agrarisch gezin en het was voor ons bijna vanzelfsprekend dat we dat leven ook zouden voortzetten. In al die jaren is er veel veranderd en is ons bedrijf flink gegroeid. We hebben twee melkrobots, zo’n 120 melkkoeien, bijbehorend aantal stuks jongvee en goed verkavelde landerijen. Er is dus veel veranderd, maar wat altijd hetzelfde is gebleven, is onze passie voor dit leven. We genieten nog iedere dag van de vrijheid in deze mooie omgeving.”
Marja vult aan: “Het boerenbestaan is een mooi leven en daar draag ik graag mijn steentje aan bij. Daarnaast doe ik veel vrijwilligerswerk en zit ik als volksvertegenwoordiger van Gemeentebelangen in de gemeentepolitiek. Ik weet hoe onze samenleving eruitziet en krijg veel praktijkervaring van ons bedrijf en onze omgeving mee. Ik vind het dan ook mooi dat ik mijn bijdrage in de politiek kan leveren.”
Trots op bedrijf met veel potentie
Marja en Teun hebben één zoon: Gert-Jan (30). Hij woont samen met zijn vriendin Juul (26) in het andere gedeelte van de twee-onder-één-kapwoning. Gert-Jan vertelt: “Na mijn studie agrarisch ondernemerschap in Dronten ben ik bij ForFarmers gaan werken als adviseur. Natuurlijk werkte ik toen ook al mee op de boerderij, maar dan in de vrije uren. Daarnaast komt Ton Lammertink hier in de vakanties en vrije tijd om mee te helpen.
Na zeven jaar in loondienst te hebben gewerkt heb ik besloten om mijn baan op te zeggen en volledig mee te gaan draaien op de boerderij. Best wel een stap, maar voor mij heel logisch. Samen hebben we een bedrijf opgebouwd dat goed over te nemen is, waar we best trots op mogen zijn en waarin nog heel veel potentie zit.”
Thuis op de boerderij in Laren
Op de boerderij voelt ook Gert-Jans vriendin Juul zich inmiddels helemaal thuis. “Ik ben geboren in Roermond en woonde daar in een rijtjeshuis. Dat is wel even wat anders dan hier. Mijn hobby is paardrijden en zodoende ben ik op de opleiding in Dronten terechtgekomen. Hier maakte ik kennis met veel mensen in de agrarische sector en dat vond ik ontzettend interessant. Het viel me vooral op dat de mensen uit de stad een compleet andere kijk hebben op de agrarische sector. Dat komt ook wel door hoe de media er aandacht aan geeft. Daar wilde ik wat mee doen en zo ben ik begonnen met communicatiewetenschappen in Wageningen. In die tijd was ik ieder weekend al bij Gert-Jan op de boerderij te vinden. Inmiddels werk ik als projectleider bij LTO Noord. Ik voel me helemaal thuis hier in Laren en zou denk ik helemaal niet meer terug willen naar de stad.”
Frustraties omzetten in positiviteit
De politieke en maatschappelijke druk op agrarische bedrijven maakt dat het niet altijd makkelijk is voor ondernemers als de familie Eggink.
"De politieke en maatschappelijke druk maakt het niet altijd makkelijk."
Teun legt uit: “We hebben door de jaren heen steeds meer regelgeving gekregen en dat is best wel lastig. We genieten namelijk wel van ons vrije bestaan, maar zo vrij is het door de regelgeving niet altijd.” Gert-Jan vult aan: “De landbouw is één van de weinige sectoren die weinig groei
qua aantallen heeft laten zien.
Wel op bedrijfsniveau, maar niet als sector. De recente protesten zijn dan ook wel logisch te verklaren. Ik vind het echter wel heel belangrijk dat we commitment van mensen buiten de agrarische sector moeten behouden. We moeten ons afvragen waar de grens ligt in bijvoorbeeld de protesten. Er is best veel frustratie en er zijn veel onduidelijkheden voor de toekomst van de agrarische sector, maar ik vind dat we positief moeten blijven. Ons vak is namelijk prachtig en dat moeten we vooral blijven uitdragen.”
Tekst: Door Communicatie • Stef Meilink
