De boer op - Haijtink
Op een mooie locatie aan de Warfveendijk ontmoeten we de families Haijtink; Bert, Wilma, Henk en Frank. Op deze plek beheren Bert (59) en zijn vrouw Wilma (58) het ene deel van de maatschap: een varkensbedrijf. Het andere deel bevindt zich iets verderop aan de Langelersdijk. Hier runnen Henk (58), zijn vrouw Hermien (57) en zoon Frank (25) een melkveebedrijf.Bert en Henk zijn broers en komen uit een gezin van zes. Ze hebben twee jongere broers Gerard en Erwin. Het gezin is opgegroeid aan de Langelersdijk, waar Henk vandaag de dag met zijn gezin nog steeds met veel plezier boert.
Een luxeprobleem
In eerste instantie zou Bert de boerderij aan de Langelersdijk van zijn ouders overnemen. “Maar toen kwam Bert mij tegen”, lacht Wilma. “Ik ben hier geboren op deze plek aan de Warfveendijk. Deze boerderij was eerst van mijn ouders. Mijn drie broers, zus en ik hadden allemaal niet de intentie om het over te nemen. Bij Bert thuis hadden ze juist een luxeprobleem: twee opvolgers. Zodoende is Bert deze kant op gekomen en heeft Henk de boerderij aan de Langelersdijk overgenomen.” Inmiddels zijn Bert en Wilma al 31 jaar getrouwd. “Dat je dat volgehouden hebt!”, grapt Bert. Samen hebben ze drie kinderen: Martijn (28), Rimke (25) en Jorin (22). Alleen zoon Jorin woont nog thuis, Rimke en Martijn zijn beide al uitgevlogen.
Voor Henk zag het er lang naar uit dat zijn broer Bert het boerenbedrijf van hun ouders zou overnemen. “Ik heb er toen voor gekozen om naar de MTS in Deventer te gaan en vervolgens naar de Middelbare Landbouwschool in Zutphen, deze heb ik ook afgerond. Daarna werd al snel duidelijk dat Bert het bedrijf van Wilma haar ouders ging overnemen. Na het afronden van mijn studie ben ik me gaan focussen op de boerderij. Ik wilde toch graag iets met mijn handen doen.” En zo geschiedde: in 1987 stapte Henk in het bedrijf. Samen met zijn vrouw Hermien, waar hij al 29 jaar mee getrouwd is, heeft hij twee zoons: Rick (in liefdevolle herinnering) en Frank, die inmiddels ook in de maatschap zit.
Samen één maatschap
In 2002 verenigden de broers hun krachten: ze gingen samen verder onder één maatschap. “We waren allebei bezig met uitbreiding. We hadden allebei een gemengd bedrijf met koeien en varkens dat net te klein was om door te kunnen pakken”, begint Henk. “Toen hebben we gesproken met verschillende adviseurs en die gaven ons het advies om te gaan samenwerken. Met op één locatie de varkens en op de andere locatie de koeien. Het melkvee ging naar Henk en alle varkens kwamen bij ons. We hebben toen het aantal varkens uitgebreid van 100 naar 320, relatief nog steeds een klein bedrijf”, vult Bert aan. Aan de Langelersdijk waar alle melkkoeien naartoe gingen, hebben ze nu 60 melkkoeien.
Dat Bert en Henk nu samen met hun gezin één maatschap runnen, is niet zo gek. Wilma: “Zoals hun moeder zei, waren ze van jongs af aan altijd samen. Als de ene pijn had, dan moest de ander al huilen”, lacht ze.
Twee handen op één buik
Bert: “We liggen eigenlijk altijd ook wel op één lijn. Henk heeft over het algemeen iets meer geduld dan ik. Maar de samenwerking gaat ontzettend goed. We kunnen alles tegen elkaar zeggen.” Henk vultaan: “We boeren natuurlijk niet op dezelfde locatie en zien elkaar ook niet 24 uur per dag. Ik denk dat dat ook meespeelt in de fijne samenwerking die we over en weer hebben.” Tegenwoordig wordt er onderling veel afgesproken via de gezamenlijke app-groep. Zoon Frank weet nog goed hoe ze dat eerder deden: “Eerder belden papa en Bert standaard elke avond om 22.00 uur met elkaar.” Bert: “Als hier in de avond de telefoon ging, dacht ik meteen: ‘Oh mooi, dat is Henk.’ Zo spraken we dan de dag met elkaar door.”
Hechte familie
Zoon Frank woont inmiddels samen met zijn vriendin Lucie (24) op het erf bij Henk en Hermien. Frank: “Vanaf het begin af aan ben ik met het boerenleven opgegroeid en ik vond het gelijk prachtig. Ik wist meteen dat ik boer wilde worden en niets anders. Samen met mijn broer Rick hielp ik altijd op de boerderij.” De familie denkt samen terug aan mooie herinneringen: “Rick wilde geen boer worden, maar als hij een dag kon helpen deed hij dat maar al te graag. Maar voor één uurtje kwam hij niet opdagen… Als Rick kwam helpen, dan deed hij dat ook de hele dag met volle inzet”.
Hermien verzorgt de boekhouding en helpt ook nog graag mee op de boerderij. Zo verzorgt ze onder andere de kalfjes met veel liefde. Daarnaast brengt ze maaltijden rond voor een cateringbedrijf. “En ze is de vaste cateraar van Henk en Frank”, grappen de anderen. Ook Wilma helpt thuis mee op de boerderij, daarnaast is ze ook veel op de weg te vinden: “Ik ben taxichauffeur; ik breng onder andere ouderen naar de dagopvang en kinderen naar school.”
Martijn (de zoon van Bert en Wilma) en andere familieleden helpen graag een handje mee. “We hebben een groepsapp met neefjes, nichtjes, ooms en tantes. Als familie helpen we elkaar veel. Martijn onderhoudt eigenlijk al onze trekkers en machines, dat vindt hij mooi om te doen. Ook onze broer Erwin komt geregeld een dagje helpen”, vertelt Bert. “Als er iets gebeuren moet, dan sturen we een appje en binnen no-time staat de familie voor ons klaar. We sluiten dan natuurlijk de dag wel altijd af met een biertje, dat hoort erbij”, zeggen ze in koor.
De toekomst…
Hoe lang de twee broers nog samen in één maatschap blijven, is een zeer actuele vraag. Bert: “Wij hebben geen opvolger hier ‘in huis’. Uitbreiden is voor ons hier aan de Warfveendijk niet meer aan de orde. De investeringen die dan nodig zijn, bijvoorbeeld voor nieuwe stallen, verdienen we niet meer terug. Het is afwachten of we in aanmerking komen voor de LBV-regeling, de opkoopregelgeving omtrent stikstof. Mochten we daarvoor in aanmerking komen, dan stoppen we aan het einde van dit jaar al. De andere optie is doorgaan tot 2028 en dan stoppen. Het is voor ons niet meer haalbaar om hier langer door te gaan.”
Aan de Langelersdijk zijn ze zeker van plan om nog een hele tijd door te gaan. “We hebben jarenlang de gedachte gehad om ergens anders te gaan boeren en daar verder uit te breiden. De regelgeving is echter niet stabiel en we weten niet goed waar we aan toe zijn. We willen nu graag op de huidige plek gaan investeren en uitbreiden”, vertelt Frank over de toekomstplannen. Een melkrobot hoeven ze voorlopig niet aan te schaffen. “Mijn vader melkt iedere dag nog met zoveel plezier. Hij is mijn melkrobot”, vervolgt Frank lachend. “Dat vind ik fantastisch om te doen”, vertelt Henk met veel passie: “Zolang het kan, ga ik graag door met het boeren. Ik vind het prachtig en het houdt me op de been.” Mocht het zover komen dat Bert op korte termijn gaat stoppen, dan blijft hij zeker betrokken bij de maatschap. “Of het nu gaat om het helpen met inkuilen of het opmaken van de biervoorraad: Bert blijft er zeker bij betrokken”, sluiten Henk en Frank positief af.
Tekst: Door Communicatie • Kim Meijerhof | Fotografie: Ovii • Britt Haarman
In eerste instantie zou Bert de boerderij aan de Langelersdijk van zijn ouders overnemen. “Maar toen kwam Bert mij tegen”, lacht Wilma. “Ik ben hier geboren op deze plek aan de Warfveendijk. Deze boerderij was eerst van mijn ouders. Mijn drie broers, zus en ik hadden allemaal niet de intentie om het over te nemen. Bij Bert thuis hadden ze juist een luxeprobleem: twee opvolgers. Zodoende is Bert deze kant op gekomen en heeft Henk de boerderij aan de Langelersdijk overgenomen.” Inmiddels zijn Bert en Wilma al 31 jaar getrouwd. “Dat je dat volgehouden hebt!”, grapt Bert. Samen hebben ze drie kinderen: Martijn (28), Rimke (25) en Jorin (22). Alleen zoon Jorin woont nog thuis, Rimke en Martijn zijn beide al uitgevlogen.
Voor Henk zag het er lang naar uit dat zijn broer Bert het boerenbedrijf van hun ouders zou overnemen. “Ik heb er toen voor gekozen om naar de MTS in Deventer te gaan en vervolgens naar de Middelbare Landbouwschool in Zutphen, deze heb ik ook afgerond. Daarna werd al snel duidelijk dat Bert het bedrijf van Wilma haar ouders ging overnemen. Na het afronden van mijn studie ben ik me gaan focussen op de boerderij. Ik wilde toch graag iets met mijn handen doen.” En zo geschiedde: in 1987 stapte Henk in het bedrijf. Samen met zijn vrouw Hermien, waar hij al 29 jaar mee getrouwd is, heeft hij twee zoons: Rick (in liefdevolle herinnering) en Frank, die inmiddels ook in de maatschap zit.
Samen één maatschap
In 2002 verenigden de broers hun krachten: ze gingen samen verder onder één maatschap. “We waren allebei bezig met uitbreiding. We hadden allebei een gemengd bedrijf met koeien en varkens dat net te klein was om door te kunnen pakken”, begint Henk. “Toen hebben we gesproken met verschillende adviseurs en die gaven ons het advies om te gaan samenwerken. Met op één locatie de varkens en op de andere locatie de koeien. Het melkvee ging naar Henk en alle varkens kwamen bij ons. We hebben toen het aantal varkens uitgebreid van 100 naar 320, relatief nog steeds een klein bedrijf”, vult Bert aan. Aan de Langelersdijk waar alle melkkoeien naartoe gingen, hebben ze nu 60 melkkoeien.
Dat Bert en Henk nu samen met hun gezin één maatschap runnen, is niet zo gek. Wilma: “Zoals hun moeder zei, waren ze van jongs af aan altijd samen. Als de ene pijn had, dan moest de ander al huilen”, lacht ze.
Twee handen op één buik
Bert: “We liggen eigenlijk altijd ook wel op één lijn. Henk heeft over het algemeen iets meer geduld dan ik. Maar de samenwerking gaat ontzettend goed. We kunnen alles tegen elkaar zeggen.” Henk vultaan: “We boeren natuurlijk niet op dezelfde locatie en zien elkaar ook niet 24 uur per dag. Ik denk dat dat ook meespeelt in de fijne samenwerking die we over en weer hebben.” Tegenwoordig wordt er onderling veel afgesproken via de gezamenlijke app-groep. Zoon Frank weet nog goed hoe ze dat eerder deden: “Eerder belden papa en Bert standaard elke avond om 22.00 uur met elkaar.” Bert: “Als hier in de avond de telefoon ging, dacht ik meteen: ‘Oh mooi, dat is Henk.’ Zo spraken we dan de dag met elkaar door.”
Hechte familie
Zoon Frank woont inmiddels samen met zijn vriendin Lucie (24) op het erf bij Henk en Hermien. Frank: “Vanaf het begin af aan ben ik met het boerenleven opgegroeid en ik vond het gelijk prachtig. Ik wist meteen dat ik boer wilde worden en niets anders. Samen met mijn broer Rick hielp ik altijd op de boerderij.” De familie denkt samen terug aan mooie herinneringen: “Rick wilde geen boer worden, maar als hij een dag kon helpen deed hij dat maar al te graag. Maar voor één uurtje kwam hij niet opdagen… Als Rick kwam helpen, dan deed hij dat ook de hele dag met volle inzet”.
Hermien verzorgt de boekhouding en helpt ook nog graag mee op de boerderij. Zo verzorgt ze onder andere de kalfjes met veel liefde. Daarnaast brengt ze maaltijden rond voor een cateringbedrijf. “En ze is de vaste cateraar van Henk en Frank”, grappen de anderen. Ook Wilma helpt thuis mee op de boerderij, daarnaast is ze ook veel op de weg te vinden: “Ik ben taxichauffeur; ik breng onder andere ouderen naar de dagopvang en kinderen naar school.”
Martijn (de zoon van Bert en Wilma) en andere familieleden helpen graag een handje mee. “We hebben een groepsapp met neefjes, nichtjes, ooms en tantes. Als familie helpen we elkaar veel. Martijn onderhoudt eigenlijk al onze trekkers en machines, dat vindt hij mooi om te doen. Ook onze broer Erwin komt geregeld een dagje helpen”, vertelt Bert. “Als er iets gebeuren moet, dan sturen we een appje en binnen no-time staat de familie voor ons klaar. We sluiten dan natuurlijk de dag wel altijd af met een biertje, dat hoort erbij”, zeggen ze in koor.
De toekomst…
Hoe lang de twee broers nog samen in één maatschap blijven, is een zeer actuele vraag. Bert: “Wij hebben geen opvolger hier ‘in huis’. Uitbreiden is voor ons hier aan de Warfveendijk niet meer aan de orde. De investeringen die dan nodig zijn, bijvoorbeeld voor nieuwe stallen, verdienen we niet meer terug. Het is afwachten of we in aanmerking komen voor de LBV-regeling, de opkoopregelgeving omtrent stikstof. Mochten we daarvoor in aanmerking komen, dan stoppen we aan het einde van dit jaar al. De andere optie is doorgaan tot 2028 en dan stoppen. Het is voor ons niet meer haalbaar om hier langer door te gaan.”
Aan de Langelersdijk zijn ze zeker van plan om nog een hele tijd door te gaan. “We hebben jarenlang de gedachte gehad om ergens anders te gaan boeren en daar verder uit te breiden. De regelgeving is echter niet stabiel en we weten niet goed waar we aan toe zijn. We willen nu graag op de huidige plek gaan investeren en uitbreiden”, vertelt Frank over de toekomstplannen. Een melkrobot hoeven ze voorlopig niet aan te schaffen. “Mijn vader melkt iedere dag nog met zoveel plezier. Hij is mijn melkrobot”, vervolgt Frank lachend. “Dat vind ik fantastisch om te doen”, vertelt Henk met veel passie: “Zolang het kan, ga ik graag door met het boeren. Ik vind het prachtig en het houdt me op de been.” Mocht het zover komen dat Bert op korte termijn gaat stoppen, dan blijft hij zeker betrokken bij de maatschap. “Of het nu gaat om het helpen met inkuilen of het opmaken van de biervoorraad: Bert blijft er zeker bij betrokken”, sluiten Henk en Frank positief af.
Tekst: Door Communicatie • Kim Meijerhof | Fotografie: Ovii • Britt Haarman
