Het gezin achter - Bert en Janni Ebbekink

Janni begint: “Bert en ik kennen elkaar al lang. We zaten in dezelfde vriendengroep vroeger, zo is het eigenlijk begonnen. Vanaf mijn achttiende hadden we een relatie en na twee jaar zijn we getrouwd.” “Het was nog geen tijd van samenwonen. Eerst trouwde je, daarna kwam het samenwonen pas”, vult Bert aan. “We zijn in 1980 getrouwd, op 4 september tijdens de Larense Kermis. Dertien jaar later werd onze jongste zoon Berjan op deze datum geboren, nu is het dus altijd drie dubbel feest. Maar dat wisten we toen nog niet”, lachen ze. “Toen onze eerste zoon André geboren werd ben ik gestopt met werken. Op de eerste schooldag van Berjan ben ik als gastouder begonnen. Ik heb dus veel kinderen over de vloer gehad. Inmiddels pas ik alleen nog maar op onze kleinkinderen. We hebben veel ruimte, speelgoed en dieren, dus het is voor hen een paradijsje hier!”, vertelt Janni.

Slootsmid
Het leven van de familie staat al lange tijd in het teken van Slootsmid, het bedrijf in landbouwmechanisatie, tuin & park en mesttechniek. Na kort gewerkt te hebben in de landbouwmechanisatie in Haarlo ging Bert in 1983 bij Slootsmid in loondienst als servicemonteur. Twee jaar later nam hij, samen met drie andere personeelsleden, de zaak over. “Het was handiger om dichtbij te wonen, toen zijn we vertrokken naar Laren. Inmiddels werk ik al ruim 40 jaar binnen Slootsmid”, vertelt Bert. “Het ging thuis altijd over Slootsmid. We hadden thuis een regel: in ieder geval vijf minuten andere onderwerpen bespreken aan de keukentafel. Toch lukte dit niet altijd”, vult Marije lachend aan.

Inmiddels is het tijd voor de volgende generatie. André en Berjan namen twee jaar geleden Slootsmid over. Dat zaadje werd al vroeg geplant. “Op zaterdag gingen wij altijd mee en thuis werden de onderdelen in elkaar gezet”, vertelt Berjan. “Ik heb geleerd voor monteur landbouwmechanisatie en ben na de opleiding bij Slootsmid aan de slag gegaan. Sinds twee jaar heb ik nu de directeursrol op me genomen. Vanaf februari is André ook volledig voor Slootsmid gaan werken nu vormen we samen de directie. Erg spannend, veel uitdagingen, maar ook heel leuk. Mooi dat we het samen kunnen doen.” Bert werkt nog steeds vier dagen per week bij Slootsmid. “Zolang ik er nog mag lopen blijf ik het doen. Daarnaast heb ik er ook geen enkele moeite mee om de jongens hard te zien werken”, knipoogt Bert.

“Ik ga mij hoofdzakelijk richten op de commerciële en organisatorische aspecten, waar Berjan de technische kant en productontwikkeling voor zijn rekening zal nemen. Na mijn studie Economie in Groningen ben ik de laatste jaren financieel directeur geweest bij verschillende bedrijven, maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan”, vult André aan. “We zijn er heel trots op dat de jongens het bedrijf over hebben kunnen nemen. Het is nu echt een familiebedrijf, het kon eigenlijk niet mooier”, zegt Janni.

Niet alle kinderen volgen hetzelfde pad: zoon Herbert werkt als installateur bij Woestenenk. “Twee dagen na het afronden van de middelbare school ben ik bij Woestenenk in Barchem begonnen en nooit meer weggegaan. Nu al ruim twintig jaar in dienst dus. Het is nog altijd even mooi werk”, vertelt hij enthousiast. Dochter Marije werkt als leerkracht op een basisschool in Twello en volgde hiervoor de PABO in Deventer.

Dezelfde taal spreken
De partners van de kinderen zijn het er unaniem over eens: ze hebben een hele leuke schoonfamilie. Waar het grootste deel van de familie uit de regio komt, is dat voor Jeroen anders. Hij groeide in Beuningen vlakbij Nijmegen op. De eerste keer dat hij langskwam zorgde dat voor wat verwarring. “Het was op de verjaardag van Janni. Ik was al wat later, dus het was gelijk een mooie vuurdoop. Ik kwam binnen en ben ertussen gaan zitten, alleen: ik kon negen van de tien mensen niet verstaan. Dus ik deed maar alsof”, lacht Jeroen. “Toen de meesten naar huis gingen, zijn de jongens nog blijven zitten om mij ‘dialect-les’ te geven. Al doende leer je bij. Inmiddels kan ik iedereen goed verstaan!”

Gezelligheid
Niet alleen Slootsmid loopt als een rode draad door het leven van de familie: ook volleybal staat al lange tijd centraal. André heeft in Rijssen zelfs op eredivisieniveau gespeeld. “Inmiddels ben ik oud en versleten, dus ben ik daarmee gestopt”, lacht hij. Bert doet ook nog steeds mee, bij de recreanten en tot vorig jaar speelden Loes, Leonie en Marije nog bij elkaar in één team. Ook bij BVC in Barchem speelden de broers André, Herbert en Berjan samen in één team, de club waar Silvia, Herbert en Berjan nog steeds spelen. Bert: “Alle kinderen hebben vroeger ook gezwommen, Berjan zelfs op hoog niveau. We zijn een echte sportfamilie.”

Hoe zou de familie zichzelf omschrijven? “Gezellig”, klinkt het in koor. “We zitten allemaal in dezelfde leeftijdscategorie en zijn veel met elkaar op stap geweest. Aan het einde van de avond vinden we elkaar altijd allemaal weer terug”, vertelt Marije. “Ook gaan we jaarlijks met de hele familie een weekendje weg. Tijdens deze weekenden zijn er een aantal heel actief, maar ook een aantal alleen maar actief achter de barbecue”, wordt er gelachen.

André en Leonie hebben twee kinderen, Herbert en Silvia ook twee, en Marije en Jeroen hebben drie kinderen. “Ieder jaar moeten we grotere huisjes boeken. De kleinkinderen gaan heel leuk met elkaar om. Ze gaan graag samen zwemmen en andere dingen ondernemen. Bert en Janni nemen ze ook graag mee voor een dagje uit”, vertelt Silvia. “Al hebben ze daarvoor inmiddels een touringcar nodig”, grapt Herbert.

Vrijwilligerswerk
Bert en Janni waren naast hun vaste baan ook zeer actief als vrijwilliger binnen de gemeenschap. Zo organiseerden zij twintig jaar lang de rommelmarkt vanuit de kerk en zat Janni lange tijd in het schoolbestuur. Bert heeft ook nog tien jaar in het bestuur van het Leussinkbad gezeten. Eigenhandig regelde hij een glijbaan. “Vanuit het zwembad in Veenendaal. Die hebben we toen zelf gedemonteerd. Samen met Herbert hebben we toen ook de douches en de ketel vervangen van het zwembad.”

“Eigenlijk doen we alles samen. Een veelgehoorde uitspraak is: ‘Oh, kan ‘wa ff’n’. Als we elkaar kunnen helpen, dan doen we dat ook. Zo hebben we samen in alle huizen van de kinderen veel verbouwd”, vertelt Bert. “Even een telefoontje is genoeg: dan komen we met zijn allen langs, helpen we elkaar, en sluiten we af met een drankje. Hopelijk kunnen we dat nog lang voor én met elkaar doen!” sluit het gezin enthousiast af.


Tekst: Door Communicatie • Stef Meilink | Fotografie: Ovii • Britt Haarman