Het gezin achter Gerrit en Anjo Esselink
EMB Metaalbewerking werd ruim 30 jaar geleden door Gerrit Esselink opgericht. Ooit begonnen in zijn schuur in Lochem, inmiddels gevestigd in een modern pand aan het Molenveld in Laren.
Bij EMB Metaalbewerking kan je terecht voor de ontwikkeling, reparatie en fabricatie van producten in metaal. Gerrit kreeg samen met zijn vrouw Anjo drie kinderen: zoon Tom en dochters Loes en Els.
Tom (28) studeerde mbo-werktuigbouwkunde en deed daarna de Hbo-opleiding Mechatronica. Toen hij nog studeerde, werkte hij al bij z’n ouders in het bedrijf. “Sinds dit jaar ben ik deels eigenaar geworden. Het is de bedoeling dat ik het bedrijf in de loop van de tijd volledig over ga nemen”, vertelt Tom. Samen met zijn vriendin Kimberly (26) woont hij op het Schoneveld. Kimberly werkte vanaf haar 18e als bloemist. Nu zit ze midden in een carrièreswitch: “Ik ga vanaf 1 september bij een juwelier werken met vestigingen in Eerbeek, Apeldoorn en Twello. Totaal wat anders, maar ik heb er zin in.” Tom en Kimberly sporten graag samen. Twee keer per week gaan ze naar de sportschool. “Ik hoop ook dat ik het volleyballen weer op kan pakken”, zegt Tom. “Helaas hadden we niet genoeg spelers om een herenteam te vormen.”
"Ik neem nu meer tijd om echt te genieten." - Gerrit
Loes (26) woont sinds dit jaar samen met vriend Roy (26) in Doetinchem. Na het afronden van de bachelor Fysiotherapie heeft ze veel van de wereld gezien. Nu is ze bezig met een carrière switch en begonnen met de deeltijdopleiding PABO. Daarnaast werkt ze via de PON flexpool als onderwijsassistente. “Dat geeft me de mogelijkheid om verschillende soorten onderwijs te ervaren en uit te vinden wat mij het meeste aanspreekt”, zegt Loes. Vriend Roy is eigenaar van een fietsenzaak, Fluit Tweewielers in Doetinchem. “Het wonen in de stad bevalt heel goed. Alles is dichtbij, we lopen vaak even de stad in”, zegt Loes. In haar vrije tijd gaat ze graag naar de sportschool een speelt ze volleybal bij dames 2 van VV Forza.
Els (25) woont samen met vriend Teun (26) in de stadsmuur van Zwolle. Ze heeft eerst de bachelor Industrieel Product Ontwerpen afgerond gevolgd door de bachelor Docent Techniek. “Ik vind studeren erg leuk, dus er staat ook nog een master op de planning.” Els is docent Duurzaamheid en geeft creatieve praktijkvakken bij Aventus. Daarnaast doet ze een onderzoek in het MBO. In haar vrije tijd brengt ze de nodige uurtjes op haar racefiets door en houdt ze van schilderen, tekenen, meubels maken en lezen. Haar vriend Teun is marketingmanager bij een ICT-bedrijf in Zwolle.
Meer dan 12 jaren werkte Anjo (60) bij de bank in Zutphen. Toen Tom geboren werd was ze van plan om daar weer aan de slag te gaan. “Maar drie weken na m’n zwangerschapsverlof heb ik besloten te stoppen. Ik vond het niet goed te combineren met kinderen”, zegt Anjo. “Ik ben toen onder andere de administratie van het bedrijf gaan doen. Zo kon ik mijn tijd zelf indelen en er voor de kinderen zijn”. In haar vrije tijd is ze graag creatief bezig, met bloemen en haar borduurmachines. Ook leest ze graag. “We hebben een camper gekocht en gaan graag samen weg. Ook fietsen we veel samen.” Gerrit (66) werkt inmiddels één dag minder in de week. “Mijn werk is ook zeker mijn hobby. Maar nu maak ik iets meer tijd om echt te genieten. Van het buiten bezig zijn, fietsen of sleutelen”, zegt Gerrit.
Tractorpulling
En heb je het over de familie Esselink, dan heb je het over Tractorpulling. Een grote passie voor Gerrit en Tom. Ook Anjo en Loes spenderen er de nodig wat uren aan in de zomermaanden. Naast dat ze regelmatig zelf wedstrijden rijden met hun team “Hurricane”, is de familie ook heel nauw betrokken bij de organisatie van de Tractorpulling Lochem.
“Zeg je familie Esselink, dan zeg je Tractorpulling.”
Gerrit heeft veel wedstrijden gereden, zowel in Nederland als internationaal. “De kinderen gingen dan altijd mee”, vertelt Anjo. “We sliepen met z’n allen in de vrachtwagen. We zijn overal geweest. Van Italië tot Finland.” Het vroeg soms wat flexibiliteit en creativiteit, met drie kleine kinderen op pad. Maar vaak was het ook gewoon een mooi avontuur. “We hebben veel mensen leren kennen via de Tractorpulling”, zegt Tom. “Jongens waar we vroeger samen mee speelden, komen we nu nog steeds overal tegen.” Inmiddels wisselen Gerrit en Tom om de wedstrijd van stuur en wordt de sleuteltechniek steeds ingenieuzer.
Gerrit en Anjo wonen nu aan de Holterweg, maar hebben jarenlang bij het bedrijf op het Molenveld gewoond. “Dat had ook zeker z’n voordelen”, zegt Anjo. Dat vinden de kinderen ook: “Er was altijd wel iemand thuis of in de buurt. Tussen de middag aten we altijd samen”, zegt Loes. “Toen de kinderen klein waren werkte ik vaak ’s avonds, zodat ik overdag tijd voor ze had”, zegt Anjo. Wat de kinderen van hun ouders meegekregen hebben? “Ondernemendheid, het handen uit de mouwen steken en een stuk creativiteit”, zegt Els.
Tekst: Nena Keessen - Van Kees • Fotografie: Thogra Pictures
"Ik neem nu meer tijd om echt te genieten." - Gerrit
Loes (26) woont sinds dit jaar samen met vriend Roy (26) in Doetinchem. Na het afronden van de bachelor Fysiotherapie heeft ze veel van de wereld gezien. Nu is ze bezig met een carrière switch en begonnen met de deeltijdopleiding PABO. Daarnaast werkt ze via de PON flexpool als onderwijsassistente. “Dat geeft me de mogelijkheid om verschillende soorten onderwijs te ervaren en uit te vinden wat mij het meeste aanspreekt”, zegt Loes. Vriend Roy is eigenaar van een fietsenzaak, Fluit Tweewielers in Doetinchem. “Het wonen in de stad bevalt heel goed. Alles is dichtbij, we lopen vaak even de stad in”, zegt Loes. In haar vrije tijd gaat ze graag naar de sportschool een speelt ze volleybal bij dames 2 van VV Forza.
Els (25) woont samen met vriend Teun (26) in de stadsmuur van Zwolle. Ze heeft eerst de bachelor Industrieel Product Ontwerpen afgerond gevolgd door de bachelor Docent Techniek. “Ik vind studeren erg leuk, dus er staat ook nog een master op de planning.” Els is docent Duurzaamheid en geeft creatieve praktijkvakken bij Aventus. Daarnaast doet ze een onderzoek in het MBO. In haar vrije tijd brengt ze de nodige uurtjes op haar racefiets door en houdt ze van schilderen, tekenen, meubels maken en lezen. Haar vriend Teun is marketingmanager bij een ICT-bedrijf in Zwolle.
Meer dan 12 jaren werkte Anjo (60) bij de bank in Zutphen. Toen Tom geboren werd was ze van plan om daar weer aan de slag te gaan. “Maar drie weken na m’n zwangerschapsverlof heb ik besloten te stoppen. Ik vond het niet goed te combineren met kinderen”, zegt Anjo. “Ik ben toen onder andere de administratie van het bedrijf gaan doen. Zo kon ik mijn tijd zelf indelen en er voor de kinderen zijn”. In haar vrije tijd is ze graag creatief bezig, met bloemen en haar borduurmachines. Ook leest ze graag. “We hebben een camper gekocht en gaan graag samen weg. Ook fietsen we veel samen.” Gerrit (66) werkt inmiddels één dag minder in de week. “Mijn werk is ook zeker mijn hobby. Maar nu maak ik iets meer tijd om echt te genieten. Van het buiten bezig zijn, fietsen of sleutelen”, zegt Gerrit.
Tractorpulling
En heb je het over de familie Esselink, dan heb je het over Tractorpulling. Een grote passie voor Gerrit en Tom. Ook Anjo en Loes spenderen er de nodig wat uren aan in de zomermaanden. Naast dat ze regelmatig zelf wedstrijden rijden met hun team “Hurricane”, is de familie ook heel nauw betrokken bij de organisatie van de Tractorpulling Lochem.
“Zeg je familie Esselink, dan zeg je Tractorpulling.”
Gerrit heeft veel wedstrijden gereden, zowel in Nederland als internationaal. “De kinderen gingen dan altijd mee”, vertelt Anjo. “We sliepen met z’n allen in de vrachtwagen. We zijn overal geweest. Van Italië tot Finland.” Het vroeg soms wat flexibiliteit en creativiteit, met drie kleine kinderen op pad. Maar vaak was het ook gewoon een mooi avontuur. “We hebben veel mensen leren kennen via de Tractorpulling”, zegt Tom. “Jongens waar we vroeger samen mee speelden, komen we nu nog steeds overal tegen.” Inmiddels wisselen Gerrit en Tom om de wedstrijd van stuur en wordt de sleuteltechniek steeds ingenieuzer.
Gerrit en Anjo wonen nu aan de Holterweg, maar hebben jarenlang bij het bedrijf op het Molenveld gewoond. “Dat had ook zeker z’n voordelen”, zegt Anjo. Dat vinden de kinderen ook: “Er was altijd wel iemand thuis of in de buurt. Tussen de middag aten we altijd samen”, zegt Loes. “Toen de kinderen klein waren werkte ik vaak ’s avonds, zodat ik overdag tijd voor ze had”, zegt Anjo. Wat de kinderen van hun ouders meegekregen hebben? “Ondernemendheid, het handen uit de mouwen steken en een stuk creativiteit”, zegt Els.
Tekst: Nena Keessen - Van Kees • Fotografie: Thogra Pictures
