De pen - Tine van Houselt
Ik ben Tine van Houselt. In november 1999 ben ik in Laren komen wonen, toen ik een relatie kreeg met melkveehouder Floris. Op dat moment wist ik meteen twee dingen zeker: ik word ook melkveehouder èn ik ga koeien tekenen. Dus was ik 's ochtends en aan het einde van de middag op de boerderij om de koeien te melken en te helpen met het voeren. Overdag was ik aan het tekenen en schilderen. De eerste tien jaren tekende ik echt alleen maar koeien. Uiteraard omdat ik zelf niet uitgekeken raakte op deze mooie, nieuwsgierige dieren, maar ook omdat ik veel opdrachten kreeg om koeien te schilderen.In 2010 ontstond er zomaar een nieuw project. We gingen onze koeien aan de overkant van de weg weiden. Om voorbijgangers op de overstekende koeien te attenderen, schilderde ik twee verkeersborden met daarop hollende koeien. Door de enthousiaste reacties van de voorbijgangers besloot ik meer met deze verkeersborden te gaan doen. Ik schilderde een tiental oude verkeersborden weer op, met hollende koeien in allerlei poses, en maakte tijdens de Kunstroute van Lochem een pad door de wei langs deze borden. Het was niet moeilijk om met dit verkeersbordenproject publiciteit te krijgen in kranten, tijdschriften en op televisie. Al gauw kwamen er aanvragen binnen voor andere dieren op de verkeersborden, en zo begon ik naast koeien ook andere dieren te schilderen.
Omdat de afbeeldingen van de dieren op de verkeersborden zo aanspraken, besloot ik om er ook wenskaarten van te maken. Eerst in een kleine oplage en in een paar winkels in de buurt. Dat liep goed en gaf vertrouwen, waardoor ik in 2014 zelf 80 kaartenmolens heb aangeschaft en door Nederland op zoek ben gegaan naar verkooppunten. Inmiddels ligt mijn focus op de verkoop van deze wenskaarten. Dus maak ik steeds nieuwe tekeningen van dieren die ik gebruik om de kaarten te ontwerpen. Af en toe maak ik in opdracht nog een verkeersbord of schilderij van iemands dier. Het tekenen is van jongs af aan mijn passie. Als ik een tekening klaar heb, kan ik meteen aan de volgende beginnen. Als ik niets te tekenen heb, word ik onrustig in mijn hoofd.
De laatste jaren was het erg druk om beide beroepen, melkveehouder en "kunstenaar", te combineren. Toen wij in mei 2022 stopten met ons melkveebedrijf, kon ik mij volledig richten op mijn eigen "wenskaarten-verkoopbedrijfje". In ons nieuwe huis heb ik een ruim atelier waar het heerlijk werken is. Nu is er naast het werk veel meer tijd voor andere leuke bezigheden. Ik hoop dit nog jaren in gezondheid te mogen doen.
