Thomas van Dijk - Brandweer Noord- en Oost-Gelderland
Geen dag is hetzelfde voor mij. Het is altijd, zeker als ik dienst heb, onvoorspelbaar hoe de dag verloopt…
Ik werk voor de Brandweer Noord- en Oost-Gelderland als Officier van Dienst, Hoofd Officier in opleiding en multidisciplinair adviseur voor de 112 meldkamer in Apeldoorn. Daarnaast ben ik actief als reservist bij Defensie waar ik mijn carrière ooit begonnen ben en zet ik me in als vrijwilliger en penningmeester voor de Stichting Nooit Voorbij.
Vrijdagochtend 15 oktober begint lekker op tijd, ik neem de dienst over als Officier van Dienst van een collega voor de komende 72 uur. Hij komt mij thuis ophalen en daarna breng ik hem weer thuis. We moeten die ochtend alleen even de dienstauto afleveren bij de dealer voor een beurt en de APK. Daarom heb ik tot het einde van de middag een vervangende dienstauto. We pakken samen even de spullen over. Dat is een behoorlijke hoeveelheid aan persoonlijke bescherming, meetapparatuur en naslagwerken. Als Officier van Dienst kom je pas in beeld als leidinggevende bij opgeschaalde (grotere) incidenten, wanneer er slachtoffers vallen of bij complexe incidenten waarbij specifieke kennis benodigd is. Daarvoor kun je die spullen dan gebruiken. Het moet dus allemaal mee in die iets kleinere vervangende auto…
De ochtend gebruik ik verder voor het bijwerken van mijn mail, wat overleggen via Teams en telefonisch. Het gaat onder andere over het voorbereiden van een grote oefening waarbij de meldkamer ook betrokken is en over het waarborgen van de continuïteit op de meldkamer. Op dit soort dagen kan ik niet teveel plannen omdat ik er rekening mee moet houden dat ik elk moment weg moet kunnen. Daarom zorg ik er die middag ook voor dat ik even bij mijn ouders zit om te werken omdat Marijke die middag een afspraak verder weg heeft en de kindjes dan bij mij zijn. Mocht ik dan weggegroepen worden, dan hoef ik op dat moment niet meer iemand te bellen en kan ik direct weg. Het blijft rustig en in de loop van de middag kan ik samen met Marijke de dienstauto weer ophalen, overpakken en de vervangende auto terug brengen naar Zutphen. We besluiten nog even lekker samen een stuk te wandelen met de hond. Een stuk wandelen betekent in dit geval dat we vaker een relatief klein rondje moeten lopen omdat ik binnen enkele minuten in de auto moet kunnen springen. Wij zijn er inmiddels behoorlijk aan gewend aangezien we beiden een zogenaamd ‘piket’ draaien.
De ochtend gebruik ik verder voor het bijwerken van mijn mail, wat overleggen via Teams en telefonisch. Het gaat onder andere over het voorbereiden van een grote oefening waarbij de meldkamer ook betrokken is en over het waarborgen van de continuïteit op de meldkamer. Op dit soort dagen kan ik niet teveel plannen omdat ik er rekening mee moet houden dat ik elk moment weg moet kunnen. Daarom zorg ik er die middag ook voor dat ik even bij mijn ouders zit om te werken omdat Marijke die middag een afspraak verder weg heeft en de kindjes dan bij mij zijn. Mocht ik dan weggegroepen worden, dan hoef ik op dat moment niet meer iemand te bellen en kan ik direct weg. Het blijft rustig en in de loop van de middag kan ik samen met Marijke de dienstauto weer ophalen, overpakken en de vervangende auto terug brengen naar Zutphen. We besluiten nog even lekker samen een stuk te wandelen met de hond. Een stuk wandelen betekent in dit geval dat we vaker een relatief klein rondje moeten lopen omdat ik binnen enkele minuten in de auto moet kunnen springen. Wij zijn er inmiddels behoorlijk aan gewend aangezien we beiden een zogenaamd ‘piket’ draaien.
De avond is van ons en we kijken lekker even een filmpje samen, we hebben beiden een drukke week gehad qua werk en opleiding. Kijken wat de nacht gaat brengen… om 04.42 gaat de pager: Prio1 Ongeval wegvervoer Letsel, Ooldselaan, Laren. Een inzet dichtbij samen met de vrijwilligers hier uit het dorp. Snel in de kleren, deur van het slot en mijn uitrukkleding aantrekken. Ik laat de tankautospuit van Laren voor gaan, zij hebben immers alle spullen om de daadwerkelijk benodigde hulp te verlenen aan boord en zijn dus belangrijker ter plaatse dan ik. We komen als eerste hulpdienst aan bij het ongeval. Een auto heeft in de bocht een boom geraakt en de bestuurder zit nog achter het stuur. Hij zit helemaal onder de verf, een emmer latex die achterin stond is door de klap naar voren en open geschoten. Wij bevrijden de persoon uit zijn benarde positie en inmiddels zijn de overige hulpdiensten ook ter plaatse. De bestuurder gaat met de ambulance mee naar het ziekenhuis en we dragen het incident verder over aan de politie die de verdere afhandeling regelt. Wij gaan terug naar de kazerne waar ik ook even aansluit. We bespreken zo’n inzet altijd even kort na, zodat iedereen hetzelfde beeld heeft en we zeker weten dat niemand er ‘last van heeft’. Onder het genot van een bak koffie maken we alles weer inzet-gereed en spoelen we de verf, die bij sommige collega’s ook op de pakken zit, er weer af. Het weekend begint vroeg…
