De werkdag van - Marcel Bunnik
Marcel Bunnik woont sinds 2011 in het buitengebied van Laren met zijn vrouw Leónie en kinderen Martijn en Maud. Paarden aan huis en nog een eigenwijze Duitse herder. In het dagelijkse leven is Marcel gerechtsdeurwaarder.
Marcel is in 2013 mede-eigenaar geworden van Van den Bos Jansen en Kersten gerechtsdeurwaarders en incassospecialisten met kantoor aan de Gotlandstraat 64-68 te Deventer, afgekort tot BJK. Ons kantoor heeft als werkgebied Gelderland, Overijssel en Flevoland. Middels een samenwerking met andere kantoren kunnen we ook landelijk opereren. Bij BJK zijn zo’n 20 incassomedewerkers en 6 deurwaardes (incl. mijzelf) werkzaam. Ik heb als mede-eigenaar de financiën en het personeel in mijn portefeuille. Zelf kom ik als deurwaarder vooral in de regio Achterhoek.
Een gerechtsdeurwaarder is een openbaar ambtenaar. Een zelfstandig ondernemer met een wettelijke taak om ambtshandelingen te verrichten, zoals dagvaardingen en andere exploten betekenen, ontruimingen uit te voeren en constateringen te verrichten.
De werkdag van Marcel:
06.35 uur
Maandag: de wekker gaat en na even snoozen stap ik uit bed om de werkdag te beginnen.
07.30 uur
Tijdens het ontbijt check ik mijn route voor deze dag en loop ik de stapel uit te brengen exploten na of alles klopt en compleet is. Vandaag heb ik 30 adressen te gaan. Ik hoop tussen 15.00 en 16.00 uur op kantoor te zijn en nog wat kantoorwerkzaamheden te doen voordat ik om 16.30 uur een sollicitatiegesprek heb voor een nieuwe incassomedewerker.
08.00 uur
Voordat ik de kinderen naar school breng geef ik mijn paarden te eten en laat ik de hond even snel uit.
08.30 uur
Via mijn mobiel zet ik de route aan en ga ik op weg naar mijn eerste adres.
08.45 uur
In Lochem bel ik op het adres aan om mijn exploot te doen. Er wordt niet open gedaan, de gordijnen zitten (nog) potdicht. Dus ik pak een envelop uit mijn map en schrijf het adres uit, pas het exploot aan dat ik dit laat “aan voormeld adres in gesloten envelop” en doe de envelop met de stukken in de brievenbus. Ik stap in de auto en verwerk via mijn mobiel in ons systeem dat ik het exploot heb betekend. Automatisch krijg ik de route naar het volgende adres.
10.00 uur
Na een paar adressen in Lochem rijd ik door richting Doetinchem. Op het eerste adres tref ik de vrouw des huizes, die de stukken met stijgende verbazing aanneemt. Zoals dat hoort licht ik de vordering kort toe en wijs ik haar op de mogelijkheden om een regeling te treffen via ons kantoor. Ze weet van niets en is zichtbaar van haar stuk dat de huur blijkbaar al drie maanden niet is betaald. De vrouw legt uit dat haar man sinds vorig jaar als ZZP’er werkt, maar ze dacht dat het juist erg goed ging. Op de achterzijde van ons briefpapier is standaard een stappenplan weergegeven, wat te doen om schulden middels een maandelijkse betaling af te lossen. Dit kunnen de mensen allemaal digitaal en/of in overleg met onze incassomedewerkers regelen. Zeker wanneer het bijvoorbeeld om een huurachterstand gaat, is het essentieel dat de mensen contact opnemen om een regeling te treffen en ook dat men hulp zoekt om uit de schulden te komen. Ik heb het met haar te doen en druk haar op het hart om nu gelijk met ons kantoor te bellen om een regeling te treffen. Ook zeg ik haar dat zij nog op tijd is om de achterstand op te lossen.
11.15 uur
Op een adres in het buitengebied word ik bij het toegangshek begroet door een enorme bouvier. Ik ben niet bang voor honden. Maar deze krullenbol heeft het duidelijk niet op mannen met schrijfmappen onder de arm en gromt onheilspellend. Ik roep een keer of er iemand thuis is en zowaar verschijnt verderop bij de deur een persoon, die onvriendelijk vraagt wat ik “mot”. Nadat ik heb gecheckt of ik deze persoon moet hebben, leg ik uit dat ik een dwangbevel van het CJIB kom betekenen. De auto was niet verzekerd en daarvoor is een boete opgelegd. De betreffende persoon begint direct te schreeuwen dat ik van zijn erf moet opdonderen en dat hij anders de hond wel op me los zal laten. Ook krijg ik te horen dat ik hoor bij het laagste van het laagste en dat ik me voor het karretje van een corrupte regering laat spannen. Ik antwoord dat ik niet op zijn erf sta en dat ik als gerechtsdeurwaarder ministerieplicht heb om dit dwangbevel aan hem te betekenen. Ik vraag rustig of hij het stuk wil aannemen of dat ik het in een envelop in de (dichtgetapte) brievenbus bij het hek moet laten. Ik krijg te horen dat ik de vreselijkste ziektes mag oplopen en leg de envelop met de stukken op de brievenbus. Ik groet de inmiddels vriendelijk kwispelende bouvier en stap weer in mijn auto.
12.30 uur
Bij een adres bel ik aan en wacht of er open wordt gedaan. De buurvrouw heeft mij al gespot en roept vanaf haar stoepje dat haar buren niet thuis zijn en vraagt mij wat ze nu weer niet hebben betaald. Ik zwaai vriendelijk terug, maar antwoord niet. Omdat er geen reactie komt, schrijf ik de envelop uit om de stukken in de brievenbus te doen. Ik zie door de ruit in de voordeur dat er een stapel post ligt en herken op enkele enveloppen inderdaad het logo van andere deurwaarders.
13.00 uur
Ik krijg trek en stop bij een broodjeszaak (inmiddels weet ik de juiste adresjes wel) en eet m’n broodje gezond in de auto op. Nog 10 adressen te gaan.
13.45 uur
Bij dit adres moet ik een oproeping voor een zitting over een omgangsregeling voor de kinderen betekenen. Partijen liggen in scheiding, wonen apart, hebben beiden inmiddels een andere partner en ruziën over wie, wanneer en hoe laat de kinderen bij de ander ophalen. Ik moet bij de vrouw zijn en zij vraagt mij binnen omdat de buren anders vragen zullen stellen. Ik stap naar binnen, hoor haar verhaal kort aan en doe mijn exploit. Ik wens haar succes en laat mijzelf weer buiten.
14.00 uur
Een ontruiming van een loods. De rechter heeft de huurovereenkomst wegens achterstand bij vonnis ontbonden en de verhuurder mag het gehuurde laten ontruimen. Routine klusje, dacht ik. Maar samen met de sleutelmaker stuit ik op een hennepkwekerij. Ik zucht diep, een voortijdig einde van mijn route dus. Dit gaat wel even duren. Ik bel de politie en mijn opdrachtgever. Ondertussen maak ik foto’s voor mijn proces-verbaal. De politie is vrij snel ter plaatse. Ik beantwoord hun vragen en wacht tot ik weer weg mag.
16.30 uur
Met het restant van de route in mijn map kom ik in Deventer aan op mijn kantoor. Precies op tijd schuif ik aan bij het sollicitatiegesprek dat voor vanmiddag gepland stond.
17.15 uur
Ik praat nog wat na met mijn compagnon en rijd dan naar Laren.
17.30 uur
Leónie staat op het schoolplein te boksen. Dus ik pik de kinderen op bij de BSO. Onze dochter Maud zet ik af bij Leónie. Met onze zoon Martijn ga ik gauw naar huis, paarden voeren, omkleden en naar de Witkampers. Op de maandag help ik bij de voetbaltraining van de JO10.
19.15 uur
Leónie heeft het eten klaar en we kunnen na de training zo aanschuiven.
20.00 uur
We brengen de kinderen naar bed, ruimen op en zetten de boel voor morgen klaar. Leónie heeft een vergadering en stapt snel in de auto. Ik ga lekker op de bank liggen om een aflevering van Seal te kijken.
Fotografie: Ovii • Britt Haarman
Marcel is in 2013 mede-eigenaar geworden van Van den Bos Jansen en Kersten gerechtsdeurwaarders en incassospecialisten met kantoor aan de Gotlandstraat 64-68 te Deventer, afgekort tot BJK. Ons kantoor heeft als werkgebied Gelderland, Overijssel en Flevoland. Middels een samenwerking met andere kantoren kunnen we ook landelijk opereren. Bij BJK zijn zo’n 20 incassomedewerkers en 6 deurwaardes (incl. mijzelf) werkzaam. Ik heb als mede-eigenaar de financiën en het personeel in mijn portefeuille. Zelf kom ik als deurwaarder vooral in de regio Achterhoek.
Een gerechtsdeurwaarder is een openbaar ambtenaar. Een zelfstandig ondernemer met een wettelijke taak om ambtshandelingen te verrichten, zoals dagvaardingen en andere exploten betekenen, ontruimingen uit te voeren en constateringen te verrichten.
De werkdag van Marcel:
06.35 uur
Maandag: de wekker gaat en na even snoozen stap ik uit bed om de werkdag te beginnen.
07.30 uur
Tijdens het ontbijt check ik mijn route voor deze dag en loop ik de stapel uit te brengen exploten na of alles klopt en compleet is. Vandaag heb ik 30 adressen te gaan. Ik hoop tussen 15.00 en 16.00 uur op kantoor te zijn en nog wat kantoorwerkzaamheden te doen voordat ik om 16.30 uur een sollicitatiegesprek heb voor een nieuwe incassomedewerker.
08.00 uur
Voordat ik de kinderen naar school breng geef ik mijn paarden te eten en laat ik de hond even snel uit.
08.30 uur
Via mijn mobiel zet ik de route aan en ga ik op weg naar mijn eerste adres.
08.45 uur
In Lochem bel ik op het adres aan om mijn exploot te doen. Er wordt niet open gedaan, de gordijnen zitten (nog) potdicht. Dus ik pak een envelop uit mijn map en schrijf het adres uit, pas het exploot aan dat ik dit laat “aan voormeld adres in gesloten envelop” en doe de envelop met de stukken in de brievenbus. Ik stap in de auto en verwerk via mijn mobiel in ons systeem dat ik het exploot heb betekend. Automatisch krijg ik de route naar het volgende adres.
10.00 uur
Na een paar adressen in Lochem rijd ik door richting Doetinchem. Op het eerste adres tref ik de vrouw des huizes, die de stukken met stijgende verbazing aanneemt. Zoals dat hoort licht ik de vordering kort toe en wijs ik haar op de mogelijkheden om een regeling te treffen via ons kantoor. Ze weet van niets en is zichtbaar van haar stuk dat de huur blijkbaar al drie maanden niet is betaald. De vrouw legt uit dat haar man sinds vorig jaar als ZZP’er werkt, maar ze dacht dat het juist erg goed ging. Op de achterzijde van ons briefpapier is standaard een stappenplan weergegeven, wat te doen om schulden middels een maandelijkse betaling af te lossen. Dit kunnen de mensen allemaal digitaal en/of in overleg met onze incassomedewerkers regelen. Zeker wanneer het bijvoorbeeld om een huurachterstand gaat, is het essentieel dat de mensen contact opnemen om een regeling te treffen en ook dat men hulp zoekt om uit de schulden te komen. Ik heb het met haar te doen en druk haar op het hart om nu gelijk met ons kantoor te bellen om een regeling te treffen. Ook zeg ik haar dat zij nog op tijd is om de achterstand op te lossen.
11.15 uur
Op een adres in het buitengebied word ik bij het toegangshek begroet door een enorme bouvier. Ik ben niet bang voor honden. Maar deze krullenbol heeft het duidelijk niet op mannen met schrijfmappen onder de arm en gromt onheilspellend. Ik roep een keer of er iemand thuis is en zowaar verschijnt verderop bij de deur een persoon, die onvriendelijk vraagt wat ik “mot”. Nadat ik heb gecheckt of ik deze persoon moet hebben, leg ik uit dat ik een dwangbevel van het CJIB kom betekenen. De auto was niet verzekerd en daarvoor is een boete opgelegd. De betreffende persoon begint direct te schreeuwen dat ik van zijn erf moet opdonderen en dat hij anders de hond wel op me los zal laten. Ook krijg ik te horen dat ik hoor bij het laagste van het laagste en dat ik me voor het karretje van een corrupte regering laat spannen. Ik antwoord dat ik niet op zijn erf sta en dat ik als gerechtsdeurwaarder ministerieplicht heb om dit dwangbevel aan hem te betekenen. Ik vraag rustig of hij het stuk wil aannemen of dat ik het in een envelop in de (dichtgetapte) brievenbus bij het hek moet laten. Ik krijg te horen dat ik de vreselijkste ziektes mag oplopen en leg de envelop met de stukken op de brievenbus. Ik groet de inmiddels vriendelijk kwispelende bouvier en stap weer in mijn auto.
12.30 uur
Bij een adres bel ik aan en wacht of er open wordt gedaan. De buurvrouw heeft mij al gespot en roept vanaf haar stoepje dat haar buren niet thuis zijn en vraagt mij wat ze nu weer niet hebben betaald. Ik zwaai vriendelijk terug, maar antwoord niet. Omdat er geen reactie komt, schrijf ik de envelop uit om de stukken in de brievenbus te doen. Ik zie door de ruit in de voordeur dat er een stapel post ligt en herken op enkele enveloppen inderdaad het logo van andere deurwaarders.
13.00 uur
Ik krijg trek en stop bij een broodjeszaak (inmiddels weet ik de juiste adresjes wel) en eet m’n broodje gezond in de auto op. Nog 10 adressen te gaan.
13.45 uur
Bij dit adres moet ik een oproeping voor een zitting over een omgangsregeling voor de kinderen betekenen. Partijen liggen in scheiding, wonen apart, hebben beiden inmiddels een andere partner en ruziën over wie, wanneer en hoe laat de kinderen bij de ander ophalen. Ik moet bij de vrouw zijn en zij vraagt mij binnen omdat de buren anders vragen zullen stellen. Ik stap naar binnen, hoor haar verhaal kort aan en doe mijn exploit. Ik wens haar succes en laat mijzelf weer buiten.
14.00 uur
Een ontruiming van een loods. De rechter heeft de huurovereenkomst wegens achterstand bij vonnis ontbonden en de verhuurder mag het gehuurde laten ontruimen. Routine klusje, dacht ik. Maar samen met de sleutelmaker stuit ik op een hennepkwekerij. Ik zucht diep, een voortijdig einde van mijn route dus. Dit gaat wel even duren. Ik bel de politie en mijn opdrachtgever. Ondertussen maak ik foto’s voor mijn proces-verbaal. De politie is vrij snel ter plaatse. Ik beantwoord hun vragen en wacht tot ik weer weg mag.
16.30 uur
Met het restant van de route in mijn map kom ik in Deventer aan op mijn kantoor. Precies op tijd schuif ik aan bij het sollicitatiegesprek dat voor vanmiddag gepland stond.
17.15 uur
Ik praat nog wat na met mijn compagnon en rijd dan naar Laren.
17.30 uur
Leónie staat op het schoolplein te boksen. Dus ik pik de kinderen op bij de BSO. Onze dochter Maud zet ik af bij Leónie. Met onze zoon Martijn ga ik gauw naar huis, paarden voeren, omkleden en naar de Witkampers. Op de maandag help ik bij de voetbaltraining van de JO10.
19.15 uur
Leónie heeft het eten klaar en we kunnen na de training zo aanschuiven.
20.00 uur
We brengen de kinderen naar bed, ruimen op en zetten de boel voor morgen klaar. Leónie heeft een vergadering en stapt snel in de auto. Ik ga lekker op de bank liggen om een aflevering van Seal te kijken.
Fotografie: Ovii • Britt Haarman
