Anne Bruggink
Vrijwilligerswerk was eerder eigenlijk nooit mijn ding. Pas toen ik in het buitengebied bij Exel kwam te wonen ben ik activiteiten gaan oppakken en sindsdien rol je van het één in het ander.
Ik woon pas sinds eind 2014 in het buitengebied bij Exel en ben dus relatief nieuw in de omgeving. Ik woon hier samen met mijn vrouw Annemarie. Voordat we hier kwamen hebben we jaren in het buitenland gewoond en gewerkt, dus toen we hier waren moesten alle contacten in de omgeving nieuw worden opgebouwd. Dit bleek echter niet zo moeilijk, omdat er rondom Exel nogal wat activiteiten worden georganiseerd vanuit de Belangenvereniging Exel en Omstreken (BEO) en vooral door de diverse commissies die daar onder hangen. Al spoedig kwam toen bij mij het besef dat dit een unieke situatie is, die lang niet overal in Nederland te vinden is en dat het mooi zou zijn om hier een steentje aan bij te dragen.
In 2017 ben ik secretaris geworden in het bestuur van de BEO en de eerste stappen in het vrijwilligerswerk waren gezet. Het mooie van het werk van secretaris is, dat je met veel zaken te maken krijgt. De vele activiteiten die je mee kunt helpen organiseren lopen als een rode draad door alles heen, maar daarnaast heb je als belangenvereniging (en dorpsraad voor de gemeente Lochem) natuurlijk ook te maken met dossiers die alle inwoners in het gebied aangaan, zoals bijvoorbeeld de woningbouw, de nieuwe rondweg en tegenwoordig natuurlijk de plannen voor de duurzame energie die heel veel mensen bezig houden. Uiteindelijk blijkt het aantal vergaderingen best groot te zijn en nogal wat tijd te kosten, maar het geeft wel veel voldoening als achteraf blijkt dat de uitkomsten positief zijn. Een andere grote hobby van mij is het bekijken van de vogels in de natuur, en ook hier kun je als vrijwilliger de nodige tijd in kwijt. Inmiddels ben ik lid van de vogelwerkgroep Noord West - Achterhoek en doe ik mee aan tal van activiteiten die deze werkgroep uitvoert. Zo zijn er in het voorjaar inventarisaties van broedvogels in bepaalde gebieden waar ik aan mee help. Verder controleren we ook een groot aantal nestkasten voor uilen en valken, die bij diverse bewoners in de buitengebieden op het erf hangen. De gegevens die hier uit voort komen worden gebruikt voor statistieken, die aangeven hoe het met de vogelstand in Nederland is gesteld. Dit soort werk geeft veel voldoening. Vooral als je bij de mensen op het erf komt, die dan ook enthousiast worden als blijkt dat ze hele vogelfamilies in hun nestkast hebben.
Ik heb zelf een technische achtergrond en energie vraagstukken hebben altijd mijn persoonlijke interesse gehad. Het kwam dan ook mooi uit dat we vanuit de BEO een klankbordgroep energie konden opzetten, die de plannen van de gemeente en de plannen voor de Regionale Energie Strategie ging volgen. Omdat dit soort onderwerpen (met bijvoorbeeld de voor- en tegenstanders van mega-grote windmolens) al gauw een politieke lading krijgt, heb je als vrijwilliger ineens te maken met de gemeentepolitiek (alhoewel politiek niet direct mijn interesse heeft). Maar als belangenvereniging kun je er denk ik ook niet voor weglopen. Het is mij inmiddels wel opgevallen, dat bij de discussie rondom het nut van de windmolens in het buitengebied door de voorstanders nogal eens onjuiste argumentatie wordt gebruikt, omdat het politieke doel belangrijker schijnt te zijn dan de leefomgeving van de vele mensen die er direct mee te maken krijgen. Gelukkig zijn er ook activiteiten die alleen maar ontspannend werken. Sinds twee jaar ben ik lid van de wandelcommissie van de BEO, die elk jaar de wandeltocht "Rond om Exel" organiseert. Dit is leuk werk om te doen, waarbij de voorpret tijdens de organisatie en alle voorbereidingen al erg groot is. Als dan blijkt dat op de dag van de wandeling zelf er weer honderden mensen hebben meegewandeld die alleen maar enthousiast zijn, dan kun je zo'n weekend weer met een goed gevoel afsluiten.
Door de corona zijn de laatste jaren helaas veel dingen niet doorgegaan. Als vrijwilliger heb je hier natuurlijk ook mee te maken, omdat ineens blijkt, dat dingen die al jaren "vanzelf" gingen, niet meer door kunnen gaan. Dit is denk ik van invloed op de motivatie van vrijwilligers (in ieder geval wel bij mezelf) omdat je aan de slag gaat met dingen die uiteindelijk afgelast moeten worden. Ook vergaderingen zijn ineens digitaal, waarbij de persoonlijke contacten en het biertje na de vergadering wegvallen. Hopelijk wordt het binnenkort beter zodat we er weer met volle kracht tegen aan kunnen.
Als ik rondom mij heen kijk, dan is er te zien dat er de laatste jaren veel nieuwe mensen in het buitengebied zijn komen wonen, waaronder ook wijzelf. Soms wordt dan de vraag aan mij gesteld hoe het komt dat je al zoveel mensen kent. Nou dan heb ik één simpele tip: ga wat vrijwilligerswerk doen in je buurt of wijdere omgeving en de rest komt dan vanzelf.
Fotografie: Anke Kolkman
Ik heb zelf een technische achtergrond en energie vraagstukken hebben altijd mijn persoonlijke interesse gehad. Het kwam dan ook mooi uit dat we vanuit de BEO een klankbordgroep energie konden opzetten, die de plannen van de gemeente en de plannen voor de Regionale Energie Strategie ging volgen. Omdat dit soort onderwerpen (met bijvoorbeeld de voor- en tegenstanders van mega-grote windmolens) al gauw een politieke lading krijgt, heb je als vrijwilliger ineens te maken met de gemeentepolitiek (alhoewel politiek niet direct mijn interesse heeft). Maar als belangenvereniging kun je er denk ik ook niet voor weglopen. Het is mij inmiddels wel opgevallen, dat bij de discussie rondom het nut van de windmolens in het buitengebied door de voorstanders nogal eens onjuiste argumentatie wordt gebruikt, omdat het politieke doel belangrijker schijnt te zijn dan de leefomgeving van de vele mensen die er direct mee te maken krijgen. Gelukkig zijn er ook activiteiten die alleen maar ontspannend werken. Sinds twee jaar ben ik lid van de wandelcommissie van de BEO, die elk jaar de wandeltocht "Rond om Exel" organiseert. Dit is leuk werk om te doen, waarbij de voorpret tijdens de organisatie en alle voorbereidingen al erg groot is. Als dan blijkt dat op de dag van de wandeling zelf er weer honderden mensen hebben meegewandeld die alleen maar enthousiast zijn, dan kun je zo'n weekend weer met een goed gevoel afsluiten.
Door de corona zijn de laatste jaren helaas veel dingen niet doorgegaan. Als vrijwilliger heb je hier natuurlijk ook mee te maken, omdat ineens blijkt, dat dingen die al jaren "vanzelf" gingen, niet meer door kunnen gaan. Dit is denk ik van invloed op de motivatie van vrijwilligers (in ieder geval wel bij mezelf) omdat je aan de slag gaat met dingen die uiteindelijk afgelast moeten worden. Ook vergaderingen zijn ineens digitaal, waarbij de persoonlijke contacten en het biertje na de vergadering wegvallen. Hopelijk wordt het binnenkort beter zodat we er weer met volle kracht tegen aan kunnen.
Als ik rondom mij heen kijk, dan is er te zien dat er de laatste jaren veel nieuwe mensen in het buitengebied zijn komen wonen, waaronder ook wijzelf. Soms wordt dan de vraag aan mij gesteld hoe het komt dat je al zoveel mensen kent. Nou dan heb ik één simpele tip: ga wat vrijwilligerswerk doen in je buurt of wijdere omgeving en de rest komt dan vanzelf.
Fotografie: Anke Kolkman
