Keet Duppie
Een bekend fenomeen in het oosten. Of het nou een oude schuur, zolder of caravan betreft: het is een plek waar vriendengroepen wekelijks bij elkaar komen vanwege de gezelligheid en saamhorigheid die er altijd heerst. Ook in Laren zijn er diverse keten. In deze rubriek gaan wij op bezoek bij een keet, met deze keer de eer aan: Keet Duppie aan de Lendenweg.
Keet Duppie bestaat uit Jesse Zomer, Lucas Kapoen, Bart Wesseldijk, Bram Rekers, Lucas Vermeulen, Milan Bouman en Ruud Eggink. De jongens zijn allemaal rond de 20 jaar en de meesten kennen elkaar al sinds de basisschool. Daarna kwamen ze elkaar bijvoorbeeld weer tegen bij voetbalvereniging Witkampers. “Eerst was de groep wat kleiner, we zaten vaak met z’n vijven bij iemand thuis of ergens in een schuur. Wat later werden we een echt geheel.” In 2019 begonnen de jongens met het verbouwen van een oud kantoor, bij Bart thuis. De keet oogt gezellig en hangt vol met vlaggen, stickers en andere souvenirs. Ook is er een overkapping, hangt er ledverlichting en ontbreken de barkrukken en koelkast uiteraard niet. “Inmiddels zitten we hier ongeveer drie jaar. Vrijdagavond is onze vaste keetavond. Meestal spreken we rond een uur of zeven met elkaar af, waarna we vaak eindigen bij Witkamp in het café. Als we naar Dieka gaan, doen we vooraf altijd een pubquiz.”
“Als we ergens heengaan, dan gaan we met z’n allen of helemaal niet!”
Dopje of Duppie?
Als we vragen hoe de naam voor de keet is bedacht, wordt er gelachen: “We konden zelf eerst geen naam verzinnen! Eerst noemden we onszelf keet Dopje, maar een andere keet dacht daar anders over. Elke keer als we hen tegenkwamen, noemden ze ons keet Duppie. Dat is blijven hangen en sindsdien zitten we noodgedwongen aan die naam vast. Eigenlijk vinden we het zelf ook wel beter klinken zo!”
Koffers kwijt
De groep is al een aantal keren samen op vakantie geweest. Dat verloopt niet altijd even soepel. “Afgelopen zomer gingen we naar Albufeira met elkaar. We hadden gehoord over de drukte op Schiphol, dus we waren expres heel vroeg vertrokken. Het was tot het laatste moment onduidelijk of en vanaf welke gate onze vlucht zou vertrekken, waardoor we met z’n allen het hele vliegveld over moesten rennen! Uiteindelijk misten we onze eerste vlucht daardoor. Bij aankomst met een andere vlucht kwamen we erachter dat onze koffers niet waren meegekomen. Die kwamen vier dagen later pas aan. Maar het was het wel een mooie week!”, wordt er geroepen.
Moeders achter de tap
De jongens krijgen vaak bezoek van andere keten zoals keet Atap en keet Achterhuis en gaan ook daar regelmatig langs. Er is dus goed onderling contact. Samen met andere keten in Laren is de ‘Kermis’ georganiseerd. “De Larense Kermis ging in die tijd niet door, maar we hadden wel zin om wat te doen. Dat hebben we samen met andere keten opgepakt, wat erg gezellig was. Met dezelfde groep hebben we in oktober ook een oude koeienstal leeggehaald en daar een Oktoberfest georganiseerd. Hier zouden we wel een jaarlijks evenement van willen maken. Het mooiste daaraan vonden we dat onze moeders achter de tap stonden”, lachen ze.
Daan
Naast alle gezellige avonturen die ze samen beleven, kregen de jongens in april 2022 te maken met een gebeurtenis die veel impact had: Daan Rekers, tweelingbroer van Bram en lid van de groep, overleed aan de gevolgen van een hersentumor. “Daan was de clown van onze groep, als hij begon te lachen deed iedereen mee. Hij was een vrolijke en gezellige jongen”, vertelt Bram. “In het begin hadden we nog veel vertrouwen in een goede afloop en gingen we er misschien ook wel vanuit dat het goed zou komen. Toen duidelijk werd dat dit niet het geval zou zijn, kwam dat bij ons allemaal heel hard binnen.”
“De deur daar was altijd open, iets wat wij heel fijn vonden.”
In deze periode was Huize Rekers een tweede thuis voor de groep. “De deur daar was altijd open, iets wat wij heel fijn vonden. Eigenlijk is iedereen in die tijd zoveel mogelijk bij de familie Rekers geweest, het was er nooit stil in huis. Daarbuiten om hebben we ook veel tijd met elkaar doorgebracht. In de zomer gingen we wandelen met Daan of met elkaar op de fiets naar de Mac. Achteraf gezien waren dat erg mooie dagen.” “Voor de laatste verjaardag van Daan hadden we iets speciaals georganiseerd. Hij mocht een rondje meerijden in de Ferrari van vlogger Gio, waarna we als groep met elkaar samen konden zijn in een nieuwe Beach club in Amersfoort. Daar hebben we volop van genoten. Ook hebben we nog een hele mooie laatste verjaardag met elkaar gevierd. Ondanks het dubbele gevoel was het wel een heel gezellig en mooi feest. Een maand nadat Daan overleed, hebben we allemaal een tattoo gezet: een D met vleugels eromheen. Daarnaast willen we ieder jaar iets met elkaar doen ter herinnering aan hem.”
Toekomst
Het overlijden van Daan heeft de groep dichter bij elkaar gebracht. “We waren altijd al hecht, maar door alle gebeurtenissen zijn we nog veel hechter geworden als groep.” Toekomstplannen zijn er dan ook genoeg. “We hebben afgesproken om de keet in mei te gaan verbouwen, maar meestal zijn we van veel zeggen en weinig doen”, wordt er lachend gezegd. “We willen nog een televisie aan de muur en een mooi nieuw dartbord. We darten namelijk veel in de keet. Ook willen we nieuwe ledverlichting en gaan we de bar nog ‘omdraaien’.”
De jongens verwachten nog lange tijd mooie avonturen met elkaar te beleven. “Ook al gaan we misschien studeren of andere dingen doen. We gaan er wel voor zorgen dat we in het weekend bij elkaar zijn. Als we ergens heengaan, dan gaan we met z’n allen of helemaal niet!”
Tekst: Door Communicatie | Fotografie: Ovii • Britt Haarman
