Interview psychosociale begeleiding bij praktijk ‘Eigen Ruimte’
Op een prachtige plek in het buitengebied van Laren spreken wij met therapeute/coach Marian Reurslag-Hoekman. Na jaren in het onderwijs gewerkt te hebben, startte ze in 2015 met haar praktijk aan huis, bij het ouderlijk huis van haar man Jan-Willem. “Dit is een heel fijne plek om te kunnen delen”, aldus Marian. Dat doet ze met haar gezin, cliënten en met de dieren die ze inzet bij de behandelingen.Tekening als begin
Als docente handvaardigheid in het speciaal onderwijs merkte Marian op dat ze “een hart had voor mensen die het in de reguliere wereld moeilijk hebben.” Eén van de aanleidingen voor het starten van ‘Eigen Ruimte’ was een gebeurtenis tijdens haar lessen. Een leerling maakte een tekening waarmee hij iets wilde vertellen wat hij niet onder woorden kon brengen. Door middel van deze tekening kon Marian veel beter met hem in contact komen. “Voor veel mensen is het veiliger om aandacht te geven aan een tekening dan rechtstreeks te praten over wat er allemaal in hun hoofd afspeelt”, aldus Marian. Ze besloot een opleiding te volgen om de jongeren nog beter te kunnen begrijpen en begeleiden.
Van particulieren tot doorverwijzingen
In haar praktijk biedt Marian psychosociale begeleiding. In de loop der jaren volgde ze diverse opleidingen en cursussen en breidde ze haar kennis en vaardigheden enorm uit. Op dit moment geeft ze therapieën aan een zeer divers palet cliënten. Van particulieren, tot mensen die doorverwezen zijn via FERM (loket voor vroegtijdige schoolverlaters binnen de stedendriehoek) en het UWV (Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen) tot ambulante begeleiding voor ondersteuning bij het uiten van gevoelens. In het geval van particulieren kunnen bijvoorbeeld problemen als “niet lekker in je vel zitten, zonder te weten waardoor” tot depressies, angsten en trauma’s centraal staan. Bij cliënten die via het UWV bij Marian terecht komen, is de begeleiding gericht op arbeidsparticipatie. “Hersteltrajecten”, volgens Marian. Ze vervolgt: “Bij alle therapieën is de cliënt leading, maar dat betekent niet dat ik volgzaam ben. Ik confronteer zeker wel, anders worden patronen in stand gehouden in plaats van dat er herstel mogelijk is.”
‘Eigen Ruimte’ was de juiste stap voor Marian, hoewel ze het samenwerken met collega’s soms wel mist. Gelukkig werkt Marian nog wel samen met collega’s in de regio en haar eigen team: de dieren in en om haar huis die ze betrekt bij de sessies. Bij iedere cliënt kijkt Marian wat er nodig is. Dat kunnen gesprekken zijn, spelvormen, contact met de dieren, maar ook creatieve opdrachten voor de cliënt om zich te uiten. Marian: “Belangrijkste zijn inzicht en bewustwording. Psycho-educatie is een belangrijk onderdeel. Daarom is psychosociale begeleiding de beste omschrijving van wat ik doe.”
“Zweverig? Helemaal niet!”
Een methode die Marian onder andere toepast is de CREF methode. De CREF-Methode, wat staat voor 'Circle Reprint Emotional Foundation', is een therapievorm gericht op het herstel van basisvertrouwen. Marian: “Dat ontbreekt vaak door vroege levenservaringen. In het latere leven kan dat bij zowel kinderen als volwassenen problemen geven.” Marian benadrukt het belang van het persoonlijke geboorteverhaal, dat vaak de basis legt voor ineffectieve gedragspatronen, en stelt dat vele manieren van inzicht verkrijgen kunnen helpen bij het naar boven brengen van onderliggende gevoelens en overtuigingen. Marian licht toe: “Door traumatische gebeurtenissen in de allereerste levensfase kunnen mensen hun problemen niet of nauwelijks onder woorden brengen. Taal was toen nog niet ontwikkeld. De traumatische gevoelens zijn in hun lijf gaan zitten. Om deze onderwerpen te begeleiden heeft Marian ook de opleiding CZB consulent afgerond.
Op de vraag of dergelijke behandelingen zweverig zijn, reageert Marian resoluut: “Zweverig? Helemaal niet! Het is juist heel nuchter en een heel natuurlijk proces vanuit mens en dier. Het gaat om in contact komen met jezelf, leren voelen, in contact komen met je omgeving. Mensen mogen met zichzelf in verbinding komen. Denken en voelen weer in één lijn laten stromen. Mensen zitten teveel in hun hoofd. De huidige maatschappij draagt hier ook aan bij, want we ‘moeten’ zoveel. In het nu leven is belangrijk. Mensen die hier komen mogen er achter komen wat er toen was, zodat ze nu andere keuzes kunnen gaan maken”
“Omheen praten gaat hier niet”
We maken een wandeling over het erf. Hond Chagall (vernoemd naar kunstschilder Marc Chagall) loopt vrolijk mee. Een bezoekje aan de pony en ezel volgt. Marian vertelt over momenten waarop ze met cliënten “de bak” instapte. De ene persoon reageert angstig op de dieren, de ander roekeloos en weer een ander komt juist tot rust in de buitenlucht. “De manier waarop mensen zich verhouden tot hun omgeving zegt zoveel”, vertelt Marian. “Als mensen in een kamer in gesprek gaan met een psycholoog dan kunnen ze om dingen heen praten of bewust bepaalde zaken achterwege laten omdat deze te spannend zijn om te vertellen. Met dieren gaat dat niet. Die voelen alles aan en geven alles ongefilterd, zonder oordeel terug. Zo worden cliënten geconfronteerd, maar op een liefdevolle manier. Ik reageer op de gedragsverandering en ga daarop de cliënt bevragen. Hierdoor merkt deze op wat hij of zij denkt en voelt.”
Waarom ‘Eigen Ruimte’?
Wat zorgt ervoor dat mensen kiezen voor ‘Eigen Ruimte’? Marian: “Ik streef ernaar geen wachtlijst te hebben, zo kan men terecht op het moment dat het nodig is. Daarnaast praat ik in normale, begrijpelijke taal. Mijn aanpak is op maat, want iedereen is anders. Bij een eerste sessie maak ik kennis, leg ik de mensen een vragenlijst voor en resoneer ik op wat er gebeurt. Wat iemand vertelt, hoe hij of zij op de dieren reageert, wat iemand zijn houding is, et cetera. Vervolgens zoek ik daar de passende inzichtmiddelen bij. Cliënten hoeven ook niet te veranderen: alles is er al. Loslaten hoeft ook niet. Integendeel, anders vasthouden van wat er is en daar mee om leren gaan.”
Toekomst
Ben je al die gesprekken over dergelijke onderwerpen nooit moe? Marian: “Nee hoor, als dat gebeurt, en dat is zelden, dan klopt er iets niet in de sessie. Het is natuurlijk wel intensief, maar Ik krijg er juist energie van. Samenwerken met andere partijen, bijvoorbeeld een huisartsenpraktijk lijkt me wel prettig. De afwisseling met creatieve workshops en teamtrainingen aan groepen is voor mij ook erg prettig. Ik word vooral blij van het begeleiden van mensen. Dat wil ik blijven doen.”
In haar praktijk biedt Marian psychosociale begeleiding. In de loop der jaren volgde ze diverse opleidingen en cursussen en breidde ze haar kennis en vaardigheden enorm uit. Op dit moment geeft ze therapieën aan een zeer divers palet cliënten. Van particulieren, tot mensen die doorverwezen zijn via FERM (loket voor vroegtijdige schoolverlaters binnen de stedendriehoek) en het UWV (Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen) tot ambulante begeleiding voor ondersteuning bij het uiten van gevoelens. In het geval van particulieren kunnen bijvoorbeeld problemen als “niet lekker in je vel zitten, zonder te weten waardoor” tot depressies, angsten en trauma’s centraal staan. Bij cliënten die via het UWV bij Marian terecht komen, is de begeleiding gericht op arbeidsparticipatie. “Hersteltrajecten”, volgens Marian. Ze vervolgt: “Bij alle therapieën is de cliënt leading, maar dat betekent niet dat ik volgzaam ben. Ik confronteer zeker wel, anders worden patronen in stand gehouden in plaats van dat er herstel mogelijk is.”
‘Eigen Ruimte’ was de juiste stap voor Marian, hoewel ze het samenwerken met collega’s soms wel mist. Gelukkig werkt Marian nog wel samen met collega’s in de regio en haar eigen team: de dieren in en om haar huis die ze betrekt bij de sessies. Bij iedere cliënt kijkt Marian wat er nodig is. Dat kunnen gesprekken zijn, spelvormen, contact met de dieren, maar ook creatieve opdrachten voor de cliënt om zich te uiten. Marian: “Belangrijkste zijn inzicht en bewustwording. Psycho-educatie is een belangrijk onderdeel. Daarom is psychosociale begeleiding de beste omschrijving van wat ik doe.”
“Zweverig? Helemaal niet!”
Een methode die Marian onder andere toepast is de CREF methode. De CREF-Methode, wat staat voor 'Circle Reprint Emotional Foundation', is een therapievorm gericht op het herstel van basisvertrouwen. Marian: “Dat ontbreekt vaak door vroege levenservaringen. In het latere leven kan dat bij zowel kinderen als volwassenen problemen geven.” Marian benadrukt het belang van het persoonlijke geboorteverhaal, dat vaak de basis legt voor ineffectieve gedragspatronen, en stelt dat vele manieren van inzicht verkrijgen kunnen helpen bij het naar boven brengen van onderliggende gevoelens en overtuigingen. Marian licht toe: “Door traumatische gebeurtenissen in de allereerste levensfase kunnen mensen hun problemen niet of nauwelijks onder woorden brengen. Taal was toen nog niet ontwikkeld. De traumatische gevoelens zijn in hun lijf gaan zitten. Om deze onderwerpen te begeleiden heeft Marian ook de opleiding CZB consulent afgerond.
Op de vraag of dergelijke behandelingen zweverig zijn, reageert Marian resoluut: “Zweverig? Helemaal niet! Het is juist heel nuchter en een heel natuurlijk proces vanuit mens en dier. Het gaat om in contact komen met jezelf, leren voelen, in contact komen met je omgeving. Mensen mogen met zichzelf in verbinding komen. Denken en voelen weer in één lijn laten stromen. Mensen zitten teveel in hun hoofd. De huidige maatschappij draagt hier ook aan bij, want we ‘moeten’ zoveel. In het nu leven is belangrijk. Mensen die hier komen mogen er achter komen wat er toen was, zodat ze nu andere keuzes kunnen gaan maken”
“Omheen praten gaat hier niet”
We maken een wandeling over het erf. Hond Chagall (vernoemd naar kunstschilder Marc Chagall) loopt vrolijk mee. Een bezoekje aan de pony en ezel volgt. Marian vertelt over momenten waarop ze met cliënten “de bak” instapte. De ene persoon reageert angstig op de dieren, de ander roekeloos en weer een ander komt juist tot rust in de buitenlucht. “De manier waarop mensen zich verhouden tot hun omgeving zegt zoveel”, vertelt Marian. “Als mensen in een kamer in gesprek gaan met een psycholoog dan kunnen ze om dingen heen praten of bewust bepaalde zaken achterwege laten omdat deze te spannend zijn om te vertellen. Met dieren gaat dat niet. Die voelen alles aan en geven alles ongefilterd, zonder oordeel terug. Zo worden cliënten geconfronteerd, maar op een liefdevolle manier. Ik reageer op de gedragsverandering en ga daarop de cliënt bevragen. Hierdoor merkt deze op wat hij of zij denkt en voelt.”
Waarom ‘Eigen Ruimte’?
Wat zorgt ervoor dat mensen kiezen voor ‘Eigen Ruimte’? Marian: “Ik streef ernaar geen wachtlijst te hebben, zo kan men terecht op het moment dat het nodig is. Daarnaast praat ik in normale, begrijpelijke taal. Mijn aanpak is op maat, want iedereen is anders. Bij een eerste sessie maak ik kennis, leg ik de mensen een vragenlijst voor en resoneer ik op wat er gebeurt. Wat iemand vertelt, hoe hij of zij op de dieren reageert, wat iemand zijn houding is, et cetera. Vervolgens zoek ik daar de passende inzichtmiddelen bij. Cliënten hoeven ook niet te veranderen: alles is er al. Loslaten hoeft ook niet. Integendeel, anders vasthouden van wat er is en daar mee om leren gaan.”
Toekomst
Ben je al die gesprekken over dergelijke onderwerpen nooit moe? Marian: “Nee hoor, als dat gebeurt, en dat is zelden, dan klopt er iets niet in de sessie. Het is natuurlijk wel intensief, maar Ik krijg er juist energie van. Samenwerken met andere partijen, bijvoorbeeld een huisartsenpraktijk lijkt me wel prettig. De afwisseling met creatieve workshops en teamtrainingen aan groepen is voor mij ook erg prettig. Ik word vooral blij van het begeleiden van mensen. Dat wil ik blijven doen.”
