Esther Nonner
Ik ben Esther Nonner en ik ben geboren en opgegroeid in de Peel in Brabant in een liefdevol gezin met mijn ouders en twee broertjes en zusje.
- Esther Nonner. Getrouwd met Tjebbe Nonner (43), moeder van tweeling Thijmen en Boas (8) en Kiki (5).
Toen ik 18 jaar was ben ik naar Groningen verhuisd om daar te gaan studeren. Daar heb ik, ouderwets, in de kroeg, mijn man Tjebbe ontmoet. Na een langer verblijf in het buitenland zijn we uiteindelijk (voor ons werk) eerst in Almelo beland en daarna in Deventer.
In Deventer is onze tweeling Thijmen en Boas geboren. Tjebbe en ik wilden graag in een dorp gaan wonen. Laren sprong daar uit, omdat het een rijk verenigingsleven heeft en een open mentaliteit. Ik heb me met mijn Brabantse accent altijd welkom gevoeld, zowel door de echte Laornaren als de wat vrömdere bewoners. Sinds 6 jaren wonen wij dan ook met veel plezier in Laren. In 2016 is onze dochter Kiki geboren.
Tjebbe en ik willen ons naast ons werk graag inzetten voor de samenleving, dat is mij met de paplepel ingegoten.
Tjebbe zit in het bestuur van het zwembad en ik ben actief bij de voetbalclub als leider, jeugdcoördinator en commissielid speciaal voetbal en daarnaast in de buurtcommissie. Samen leven is voor mij belangrijk. De gemeenschapszin en samen- horigheid van een dorp en familie vind ik belangrijk en waardevol en ik probeer me daarvoor in te zetten.
Ik geloof erin dat het goed is dat mensen elkaar helpen en samen bouwen aan een toekomst voor iedereen. Daarbij is het belangrijk dat we rechtvaardig met elkaar omgaan. Er zitten bijna altijd meerdere kanten aan een verhaal en ik vind het belangrijk dat we open staan voor elkaar en niet teveel polariseren. Ieder mens is anders en heeft andere ideeën.
Dat is ook de reden dat ik bij de rechtbank werk. In het (jeugd)strafrecht merk ik des te meer dat het belangrijk is om verschillende kanten en verhalen mee te wegen en niet te snel te oordelen. Het is niet voor niets dat Vrouwe Justitia de weegschaal in haar hand heeft. Ik vind dat ook het mooie aan kinderen die ik zie tijdens mijn werk en in mijn privé leven, die durven zich vaak open en kwetsbaar op te stellen. En dat met een beetje humor.
Het is mooi aan Laren dat we het samen doen en van elkaar leren, althans zo ervaar ik het. Ik hoop dat we die open houding koesteren.
Wij hebben veel mooie reizen gemaakt in ons leven. Andere mensen, culturen en ideeën hebben me altijd erg geïnteresseerd. Nu hebben we ons voorgenomen om niet meer te vliegen, vanwege de druk op het milieu en ons steentje een beetje bij te dragen. Gelukkig valt er hier in de Achterhoek genoeg te zien en ontdekken en daar genieten we volop van.
Tjebbe en ik zijn echt vrömd volk in Laren, maar we voelen ons hier meer dan thuis.
